در تعهد سازمان می باشد.
موجود در پورتال معاونت درمان مشخص گردیده است.
طرف قرارداد در پورتال معاونت درمان قابل محاسبه و پرداخت است.
MRI هنوز در بررسی احشاء شکمی توخالی از قبیل معده و روده ها با محدودیت هایی مواجه است زیرا هنوز کنتراست مناسبی که به صورت خوراکی قابل استفاده باشد در دسترس نیست . ولی اطلاعات بافت شناسی که MRI از سایر اعضاء داخل شکم در اختیار می گذارد از اطلاعاتی که در سی تی اسکن به دست می آیند دقیق ترند . بطور کامل در بررسی های معمول MRI در شکم و لگن از تزریق کنتراست استفاده نمی شود و اگر در موارد خاص نیز توسط پزشک معالج درخواست شود حتماً با عکس های بدون تزریق کنتراست همراه خواهد بود . زیرا M.R.I رنگی با تزریق بدون مقایسه با تصاویر بدون تزریق ، بخشی از اطلاعات را پوشانده و تفسیر تصاویر را مشکل می سازد .
آمادگی های پیش از M.R.I در شکم و لگن
در این روش هیچ وسیله ای وارد بدن نشده و از هیچ ماده حجبی به صورت تزریقی استفاده نمی شود . با این روش می توان کیسه صفرا و مجاری صفراوی را به بهترین وجه ممکن مورد بررسی قرار داد .این روش خصوصاً در بررسی ضایعات نسجی از جمله تومورها در اعضاء مورد نظر کاربرد دارد .
آمادگی های پیش از MRCP
Diffusion Weighted Imaging (DWI) یا تصویربرداری وزنی نوعی تصویربرداری ام آر آی است که با استفاده از توالی‌های خاص در اثر دیفیوژن مولکول‌های آب ایجاد می‌شود . این نوع تصویربرداری به منظور ایجاد تصاویر با کیفیت انجام میگیرد .
درواقع DWI (Diffusion-weighted imaging) یک تکنیک تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عملکردی کمی )MRI ( مکمل توموگرافی انتشار پوزیترون ) PET ( است . DWI تمام بدن با اندازه‌گیری ضریب پخش ظاهری )ADC( در حال حاضر برای تعیین مراحل سرطان )staging( و ارزیابی پاسخهای درمانی به بیماری‌های درگیر کننده مغز استخوان به کار می‌رود
ارزیابی میزان چربی مغز استخوان در بیماران دارای تومورهای متعدد
دستگاه پت/ ام آر ترکیبی از یک اسکنر پت به همراه ام آر آی می باشد . ام آرآی ساختار درونی بدن را نمایش می دهد در حالی که پت ناهنجاری های بدن را شناسایی می کند در این روش تصویربرداری نسبت به پت سی تی به دلیل اینکه از اشعه ایکس استفاده نمی شود تقریبا تا 50% از مقدار پرتودهی و دز دریافتی بیمار کاهش می یابد .
در دستگاه پت از ماده رادیودارو (رادیواکتیویته) خاصی استفاده می شود که قبل از شروع تصویربرداری به بدن تزریق می شود . این ماده رادیودارو زمانی که وارد بدن می شود با حل شدن در خون و گردش در اجزای مختلف جذب بافت ها و اندام ها شده و از خود پرتوهای گاما ساطع می کند و عملکرد آنها را شناسایی می نماید . این اسکن به صورت متداول برای تشخیص سرطان ، شرایط قلب ، ناهنجاری های مغز ، عوارض جانبی سیستم عصبی بدن مناسب است.
تحقیقات انجام شده در زمینه پت ام آر، امکان اسکن همزمان را در این مدالیته جدید نشان می دهد. دستیابی به داده های پت و ام آر به طور همزمان ، اساسا اجازه همبستگی زمانی خوب بین داده های به دست آمده به صورت دینامیک را از دو مدالیته می دهد . پت ام آر می تواند اطلاعات گرفته شده از ام آر در هر دو زمینه آناتومی و عملکردی را برای همبستگی با اطلاعات کمی حاصل از پت در دیگر جنبه های عملکرد بافت ارائه دهد . که این مورد در زمینه تصویربرداری مغز، قلب و عروق و سرطان حائز اهمیت است.
آمادگی های لازم قبل از تست اسکن پت-ام آر
* از نوشیدن قهوه ، الکل و مصرف تنباکو و نیکوتین خودداری نمایید .
* پایین نگه داشتن سطح کربوهیدرات بدن : از خوردن ماکارونی ، نان ، سیب زمینی ، غلات، برنج ، آب نبات و شکر جلوگیری نماید .
* همچنین از مصرف شیرینی جات ، آدامس و اسپری های مورد استفاده برای ریه یا قطره های سرفه جلوگیری نمایید .
* پرهیز از ورزش و فعالیت های کششی .
* همراه داشتن یک بطری آب در روز آزمون چه کارهایی باید انجام دهیم .
* خود را گرم نگه دارید به خصوص اگر زمان اسکن در روزهای سرد باشد به دلیل اینکه درجه حرارت بدن در دراز مدت می تواند بر کیفیت اسکن تاثیر بگذارد .
* استفاده نکردن از فلزات و جواهرات در زمان اسکن .
* اگر باردار هستید کارشناس پزشکی هسته ای را مطلع سازید .
* اگر آلرژیبه داروی کنتراست دارید کارشناس پزشکی هسته ای را مطلع سازید .
* تمامی داروها به جز دیابت می توانند با آب مصرف شوند .
* از آوردن کودک به همراه خود خوداری نمایید .
اقداماتی که بعد از تصویربرداری باید انجام دهید
تا 3 ساعت بعد از تصویربرداری از نزدیک شدن به کودکان و خانم های باردار جلوگیری کنید .
روش های تصویربرداری پت ام آر :
ساده ترین روش ، روش Sequential بوده که با قرار دادن دو اسکنر به صورت سری که در آن هر دو اسکنر پت و ام آرآی به ترتیب به صورت دو سیستم مجزا و به عنوان بخشی از یک آزمون استفاده می گردند . در این طراحی دو مفهوم جداگانه بسته به اینکه هر دو سیستم تصویربرداری در یک اتاق و یا اینکه در دو اتاق جداگانه قرار گرفته اند وجود دارد . در طراحی ارایه شده توسط شرکت فیلیپس دو اسکنر پت و ام آر آی به صورت متناوبی و به صورت یک دستگاه واحد قرار می گیرد .
در طراحی که توسط شرکت GE ارایه گردیده است در واقع یک نوع تصویربرداری تری مدالیته است که از یک تخت یکسان برای هر دوگانتری در اتاق مجزا و انجام آزمون ام آر آی و پت/ سی تی استفاده می شود . این روش نیازی به تغییرات قابل توجهی به خصوص در آشکارسازهای پت دارد برای اینکه به میدان مغناطیسی حساس نباشد و کمترین تاثیر را بر روی عملکرد اسکنر ام آر بگذارد .
این طراحی از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است زیرا تغییرات نسبتا کوچکی برای شیلد کردن سیستم پت از تداخلات میدان مغناطیسی نیاز است و همچنین برای انتقال بیمار از یک واحد تصویربرداری به واحد دیگر به تجهیزات خاصی نیاز نمی باشد .
از محدودیت های این نوع طراحی :
* جمع آوری داده ها به صورت متناوب و نه به صورت موازی و همزمان است که ممکن است سیستم را مستعد آرتیفکت حرکتی کند.
* به فضایی نسبتا بزرگ برای طراحی سیستم نیاز است.
* همچنین برای تضعیف داده های حاصل از پت انجام سی تی نیاز است که باعث افزایش دز بیمار می گردد.
* به دلیل افزایش زمان جمع آوری داده ها، ادغام کامل سخت افزار پت درون گنتری ام آر رویکردی بهتر دارد.
برگرفته از سایت : www.vitrinmed.com
نزدیک به نیم میلیارد دوز از مواد حاجب حاوی گادولینیوم (GBCAs) در سراسر جهان مورد استفاده قرار گرفتهاند . این مواد به طور گسترده دارای پروفایل ایمنی مثبت در نظر گرفته شدند . با این حال از سال 2006 نگرانیهایی در ارتباط با فیبروز سیستمیک کلیوی و شواهدی مبنی بر رسوب گادولینیوم ایجاد شده است که موجب ارزیابی بیشتر میزان ریسک و سودمندی این ماده شده است. این مقاله توسط دو متخصص رادیولوژی با سابقه فعالیت‌های نوروسرجری (neurosurgery) و ایمنی MRI به چاپ رسیده است.
ایمنی اسکن ام آر آی با ماده حاجب گادولینیوم
سوالات زیادی در مورد ایمنی استفاده از GBCAs در زنان باردار مطرح شده است. در سال 2018 دفترچه راهنمای مواد حاجب کالج امریکایی رادیولوژی اظهار داشت که به دلیل ناشناخته بودن اثرات GBCAs بر روی جنین، این مواد باید با احتیاط به زنان باردار یا زنانی که احتمال بارداری دارند، تجویز شوند. مواد حاجب حاوی گادولینیوم تنها در مواردی به زنان باردار توصیه می‌شوند که سودمندی آن حیاتی و بسیار بیشتر از خطرات ناشناخته برای جنین باشد
در ام آر آی بافت پستان(تصویربرداری رزونانس مغناطیسی)، از امواج رادیویی و مگنتهای فوق العاده قوی به منظور ایجاد تصاویری با جزئیات دقیق استفاده می‌شود.
ام آر آی پستان به عنوان یک ابزار کمکی در غربالگری سینه با ماموگرافی یا سونوگرافی به کار می‌رود. از ام آر ای سینه به منظور غربالگری زنان با ریسک بالای ابتلا به سرطان سینه به منظور ارزیابی وسعت درگیری سرطان یا ارزیابی ناهنجاری‌هایی که بر روی ماموگرافی مشخص شده است، استفاده می‌شود.
به طور کلی تصویربرداری ام آر آی سینه اغلب در زنانی که دچار سرطان سینه شدهاند به کار می‌رود تا به وسیله آن بتوان سایز تومورهای سرطانی را مشخص کرد. ضمن اینکه ام آر آی سینه به تشخیص وجود سایر تومورها در همان سینه و سینه مقابل آن کمک شایانی می‌کند.
در چه مواردی از ام آر آی سینه استفاده می‌شود؟
در تصویربرداری ام آر آی ، امواج مغناطیسی موجب ایجاد تصاویر بسیار با کیفیت از اندام‌ها و بافت‌های بدن می‌شوند. ام ار آی بهترین روش برای تصویربرداری از بافت‌های نرم بدن است. به همین دلیل در تشخیص بسیاری از امراض مغز، نخاع، چشم، گوش و سایر اعضای موجود در ناحیه سر و گردن کاربرد دارد.
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عملکردی Functional Magnetic Resonance Imaging (fMRI) یک روش تصویربرداری غیرتهاجمی است که تغییرات کوچک جریان خون را که در اثر فعالیت‌های مغزی اتفاق می‌افتد، اندازه‌گیری می‌کند. در این نوع تصویربرداری، فعالیت‌های عملکردی مغز با در نظر گرفتن الگوی جریان خون در مناطق مختلف تشخیص داده می‌شوند. به عبارت دیگر ام ار آی مغزی، تغییرات کوچک جریان خون در فعالیت‌های مغز را می‌سنجد.
در نقاطی که اعصاب مغز فعال هستند، جریان خون افزایش پیدا می‌کند. در حقیقت fMRI نقشه‌ای از فعالیت اعصاب در مغز را به تصویر می‌کشد. این تکنیک به محققان اجازه می‌دهد مغز و نخاع را بدون نیاز به انجام عملیات تهاجمی یا تزریق دارو، مورد ارزیابی قرار دهند. در واقع fMRI به جای آن‌که نشان دهد بافت‌ها چگونه به نظر می‌رسند، نشان می‌دهد بافت‌ها چه فعالیت‌هایی دارند.
ام آر آی مغزی یا ام آر ای سر و گردن در چه مواردی کاربرد دارد؟
تفاوت سی تی اسکن و ام آر آی در تصویربرداری، عوارض و کاربردها
سی تی اسکن (CT scan) و ام آر آی (MRI) هر دو برای تصویربرداری از بدن به کار می‌روند. بزرگ‌ترین تفاوت این دو اسکن در منشا تصویربرداری آنها است به گونه‌ای که در سی تی اسکن از اشعه ایکس و در ام آر آی از میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویر استفاده می‌شود. با اینکه هر دو روش کم خطر هستند اما با توجه به شرایط بیمار، ممکن است یکی از آنها گزینه بهتری برای تصویربرداری تشخیصی باشد.
سی تی اسکن چیست و چگونه انجام می شود؟
در سی تی اسکن اشعه ایکس به همراه یک سیستم کامپیوتری تصاویری از اندام‌ها، استخوان‌ها و سایر بافت‌های بدن ایجاد می‌کند. سی تی اسکن اطلاعات دقیق‌تری از جزئیات اندام‌ها و بافت‌ها را نسبت به تصاویر رادیولوژی معمولی نشان می‌دهد. تمامی قسمت‌های بدن قابلیت تصویربرداری با سی تی اسکن را دارند اما به طور کلی در سی تی اسکن، بافت‌های سخت مانند استخوان با جزئیات بسیار دقیق‌تری نسبت به تصویربرداری‌های رادیولوژی معمولی نمایش داده می‌شوند. در مورد بافت‌های نرم نیز تصاویر خوبی از طریق سی تی اسکن فراهم می‌شود اما کیفیت آنها از تصاویر ام آر آی پایین‌تر است.
سی تی اسکن و کاربرد آن در تشخیص بیماری ها
به طور کلی در مواردی نظیر شکستگی‌های استخوانی، تومورها، مانیتورینگ سرطان و بررسی خونریزی داخلی از سی تی اسکن استفاده می‌شود
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی یا ام آر آی (MRI) یک روش پیشرفته تصویربرداری است که با ایجاد میدان مغناطیسی به تولید تصویر می‌پردازد. در این روش با استفاده از یک آهنربای بسیار قوی، امواج رادیویی و یک اَبَر رایانه تصاویری با جزئیات دقیق از اندام‌ها و بافت‌های بدن ایجاد می‌شود. زمان تقریبی آزمون ام آر آی حدود 20 الی 60 دقیقه است و به اندام مورد بررسی، بستگی دارد.
در ام آر آی، برخلاف سی تی اسکن و رادیوگرافی ساده از اشعه ایکس برای تصویربرداری استفاده نمی‌شود. این موضوع باعث شده است تا MRI نسبت به سایر روش‌های تصویربرداری از ایمنی بیشتری برخوردار باشد.
ام ار ای بهترین روش تشخیصی برای تصویربرداری از بافت‌های نرم مانند غضروف، تاندون، رگ و عصب‌ها است. ام آر ای نسبت به سی تی اسکن اطلاعات دقیق‌تری در مورد اندام‌های داخلی (بافت‌های نرم) مانند مغز، رباط‌ها، اندام‌های تولیدمثل و سایر سیستم‌های داخل بدن ارائه می‌دهد. ام آر آی یک روش کاملا بدون درد است و تاکنون هیچ عارضه‌ای از آن گزارش نشده است.
دستگاه ام آر آی چگونه تصویربرداری می کند؟
