تست کلامیدیا
تست کلامیدیا
چرا تست کلامیدیا انجام می شود؟
به منظور غربالگری و تشخیص عفونت کلامیدیا
چه زمانی باید تست کلامیدیا انجام شود؟
- برای خانم ها، اگر از نظر جنسی فعال بوده و جوان تر از ۲۵ سال و یا ۲۵ سال و بالاتر هستند، و حتی درمعرض ابتلا به عفونت کلامیدیا هستند (زمان بارداری) ، غربالگری سالیانه توصیه می شود.
- برای آقایان، اگر رابطه جنسی با هم جنس خود داشته باشند، غربالگری سالیانه توصیه می شود.
- زمانیکه فرد دارای علائم عفونت کلامیدیاست-مانند درد در هنگام ادرار، ترشحات واژن ، درد شکمی در خانم ها و درد بیضه ها در آقایان
- زمانیکه نوزاد تازه به دنیا آمده دارای التهاب باشد.
چه نمونه ای مورد نیاز است ؟
برای خانم ها، نمونه های توسط سواب های واژنی مناسب تر هستند. برای آقایان نیز از مجرای ادرار توسط سواب نمونه گیری می شود.
نمونه های ادرار نیز می توانند برای تست های زنان و مردان استفاده شوند. هنگام شروع به ادرار کردن، بخش ابتدایی ادرار در ظرف مخصوص جمع آوری شود.
شرایط آمادگی برای تست کلامیدیا :
۲۴ ساعت پیش از انجام تست کلامیدیا باید از استفاده از هرنوع آنتی بیوتیک و در خانم ها استفاده از کرم های واژنی اجتناب شود. دوران قاعدگی روی نتایج این تست اثر نمی گذارد و ممکن است برای جمع آوری نمونه ادرار نیاز باشد ۱ تا ۲ ساعت از زمان آخرین ادرار گذشته باشد.
کلامیدیا چیست؟
کلامیدیا یک STD رایج است که توسط باکتری کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد شده و مردان و زنان را آلوده می کند و می تواند آسیب جدی و دائمی به دستگاه تولید مثل زنان و در نتیجه بارداری آن ها در آینده وارد کند. کلامیدیا هم چنین موجب ایجاد حاملگی خارج رحمی شود.
چه چیزی تست می شود؟
روش آزمایش کلامیدیا، تکثیر ماده ژنتیکی (DNA) باکتری کلامیدیا تراکوماتیس می باشد. این روش حساسیت و اختصاصیت بیشتری نسبت به روش های استفاده شده توسط سواب واژنی در خانم ها یا ادرار در خانم ها و آقایان دارا می باشد.
غربالگری و شناسایی کلامیدیا به منظور درمان و پیش گیری از مشکلات طولانی مدت و هم چنین انتقال عفونت به دیگران بسیار مهم است. عفونت های کلامیدیا در میان افراد ۱۵ تا ۲۴ سال بسیار رایج می باشد.
کلامیدیا چگونه منتقل می شود؟
کلامیدیا توسط رابطه واژنی، مقعدی یا دهانی با کسی که دارای این بیماری است، منتقل می شود. حتی اگر شریک جنسی مرد دارای این بیماری بوده و مایع منی از او خارج نشود، باز هم ناقل این بیماری است. اگر فرد قبلا دارای کلامیدیا بوده و درمان شده است، در اثر رابطه با فرد آلوده به این باکتری مجددا می تواند بیمار شود.
فاکتورهای خطر :
شامل داشتن شرکای جنسی متعدد، عفونت همزمان یا قبلی با دیگر STD ها، و یا عدم استفاده از کاندوم می باشد. بیشتر افراد مبتلا به کلامیدیا فاقد علامت بوده و یا علائم خفیفی دارند. علائم و نشانه های کلامیدیا شبیه به دیگر STDها بوده در نتیجه تست های این عفونت ها اغلب همزمان انجام می شود.
در خانم های درمان نشده، این عفونت می تواند سبب ایجاد بیماری اتهاب لگن (PID) و انتشار عفونت به دهانه رحم و سپس به لوله های فالوپ و تخمدان ها شود که در نهایت منجر به دردهای طولانی مدت و مزمن در لگن، ناباروری و یا حاملگی خارج رحمی می شود.
اگر فرد در حین آلودگی با این باکتری باردار باشد، ممکن است موجب به دنیا آمدن نوزاد نابالغ، پارگی زود هنگام کیسه آب و وزن کم نوزاد شود. ممکن است آقایانی که درمان نشده اند نیز نابارور شوند.
