تفاوت سی تی اسکن و ام آر آی در تصویربرداری، عوارض و کاربردها
سی تی اسکن (CT scan) و ام آر آی (MRI) هر دو برای تصویربرداری از بدن به کار می‌روند. بزرگ‌ترین تفاوت این دو اسکن در منشا تصویربرداری آن‌ها است به گونه‌ای که در سی تی اسکن از اشعه ایکس و در ام آر آی از میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویر استفاده می‌شود. با اینکه هر دو روش کم خطر هستند اما با توجه به شرایط بیمار، ممکن است یکی از آن‌ها گزینه بهتری برای تصویربرداری تشخیصی باشد.
سی تی اسکن چیست و چگونه انجام می شود؟
در سی تی اسکن اشعه ایکس به همراه یک سیستم کامپیوتری تصاویری از اندام‌ها، استخوان‌ها و سایر بافت‌های بدن ایجاد می‌کند. سی تی اسکن اطلاعات دقیق‌تری از جزئیات اندام‌ها و بافت‌ها را نسبت به تصاویر رادیولوژی معمولی نشان می‌دهد. تمامی قسمت‌های بدن قابلیت تصویربرداری با سی تی اسکن را دارند اما به طور کلی در سی تی اسکن، بافت‌های سخت مانند استخوان با جزئیات بسیار دقیق‌تری نسبت به تصویربرداری‌های رادیولوژی معمولی نمایش داده می‌شوند. در مورد بافت‌های نرم نیز تصاویر خوبی از طریق سی تی اسکن فراهم می‌شود اما کیفیت آن‌ها از تصاویر ام آر آی پایین‌تر است.
سی تی اسکن و کاربرد آن در تشخیص بیماری ها
- * بررسی دردهایی با منبع ناشناخته
- * تمایز بین سکته مغزی ایسکمیک و خونریزی مغزی
- * برخی صدمات ظریف ناشی از شکستگی استخوان‌ها
- * ارزیابی ضربات وارد شده به سر به خصوص در تروما صورت
- * تشخیص دردهای شکمی یا لگنی، روده کوچک، کولون و سایر اندام‌های داخل بدن
به طور کلی در مواردی نظیر شکستگی‌های استخوانی، تومورها، مانیتورینگ سرطان و بررسی خونریزی داخلی از سی تی اسکن استفاده می‌شود
